พ่อตาของฉันเสียภรรยาไปเมื่อ 6 เดือนที่แล้วและเริ่มเมาเหล้าเพราะว่าเขาเหงามาก ชีวิตร่วมกันระหว่างฉันกับพ่อตาเริ่มต้นเมื่อ 3 เดือนที่แล้วเมื่อสามีไม่สามารถกลับไปอยู่ด้วยกันได้ อย่างไรก็ตาม ปริมาณสาเกเพิ่มขึ้นเท่านั้น สามีของฉันเป็นคนขี้อายโดยกำเนิด ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถพูดอะไรกับพ่อตาของเขาได้ พ่อตาเห็นฉันช่วยตัวเองทุกวันเพราะฉันมีพฤติกรรมทางเพศกับสามี เพราะพ่อไม่มีภรรยามานานแล้ว ฉันจึงเข้าใจความรู้สึกนั้น จึงไม่อยู่ห่างจากพ่อ และแล้ววันหนึ่ง ฉันถูกพัดพาไป ทักษะการเกี้ยวพาราสีของพ่อฉันดีเกินไปเพราะสามีไม่อยู่บ้าน